Deze foto publiceerde het tijdschrift van de Vereeniging Oost en West in de jaren 1930. De voorzitter vierde zijn zestigste verjaardag en werd alom geprezen voor zijn inzet en werkkracht. Daarbij genoot hij aanzien als president van de Algemene Rekenkamer. ZIjn sympathie voor het rechts-nationalisme leek toen onschuldig. Ik zoek hem met een andere reden. Of beter: zijn nazaten.
In 1948 moest op last van de regering het tehuis Persinggahan sluiten. Er zou geen behoefte meer aan zijn en de tijden waren zo anders. De Vereeniging Oost en West wilde het tehuis houden. Zelfs de penningmeester, G. Hennus, protesteerde. Maar wat moest, dat moest.
Dat heeft misschien meer sporen nagelaten dan de regering dacht. En dat zit zo.
Het archief van de vereniging ligt in de universiteitsbibliotheek te Leiden. Daar ontbreekt nogal wat aan. Zoals: alles van het tehuis. Waar zou dat zijn?
Grote kans dat het zo gegaan is. De sluiting van het tehuis bleek in 1948 inderdaad onvermijdelijk te zijn. In de directeurskamer stond het laatste deel van de administratie, De rest was neergezet bij R. Zuyderhoff, die al langere tijd ziek was, in 1945 overleed hij. Dus samen met de oorlogsomstandigheden was er bepaald geen periode geweest waarin er dozen verhuisd moesten worden.
Die dozen zijn misschien meegenomen door een nazaat. En daar staan ze nu op zolder. Te wachten op iemand die ze dolgraag wil openen. (kuch)
Nog een intrigerende foto. Deze komt uit 1935, toen de Vereeniging in Amsterdam een “Indisch Home” opende. Het maandblad van de Vereeniging noemt in het onderschrift alleen de twee mannen op de voorgrond: W.C. Bonebakker, de voorzitter van Amsterdam en naast hem de algemeen voorzitter H.H.R. Zuyderhoff.
Zeebaboes 