Koloniaal Weekblad, 7 mei 1903
In het Koloniaal Weekblad verschenen af en toe dit soort advertenties. In de kranten minder, waar het advertenties betrof waarin een familie een baboe wilde overdoen. Doorgeven, als het ware.
Voor de zeebaboe was het natuurlijk ideaal als ze aansluitende dienstreizen kon maken. Dan bleef ze verdienen. Als zeebaboe in Nederland had ze veel minder mogelijkheden om een dienstreis te vinden dan in de kolonie. Zeker in de jaren 1930 zijn de verschillen groot. In Indië zijn niet alleen bediendenkantoren, maar ook verschillende bemiddelingsbureautjes, plus de arbeidsbeurs van de overheid. Inderdaad, die loketten moest je maar net zien te vinden.
In Nederland bleef het behelpen, zeker in de tijd dat deze advertentie verscheen. Het tehuis Persinggahan met de arbeidsbemiddeling bestond nog niet, het was hopen en gebruik maken van de contacten die er waren. Dus: de familie van de heenreis.
De vrouw die hier als baboe wordt aangeduid, was waarschijnlijk eerst in dienst als baboe in het huishouden, daarna reisde ze als zeebaboe mee naar Nederland en toen- wilde ze niet blijven, kon het niet, en als alles in deze situatie liep zoals gedacht, was er geen moment eerder tijd geweest om goede afspraken te maken?
Zeebaboes 